Rexnevan Rezoyê Osê

Sibe 4.3.2012 du sal di ser koçbûna mirovê hêja, dostê dilsoz û nivîskarê resen Rezoyê Osê re derbasdibin. Bi bîranîna Rezo re, bi windakirina newext, ya mirovekî xisletzêrîn re gelek hestên xemgîn serê xwe bilind dikin, lê dema navê Rezo li cihekî, di civatekê de derbas dibe, bi baran nimûne û serpêhatiyên tijî hezkirin li ser wî û li ser jiyana wî têne gotin; ev jî dilxweşî ye ko hê Rezo bi giyanê xwe di nav me de ye.

Mamoste Rezoyê Osê! Me Bibexşîne!

Wa dostê gerim wek germahiya Beriya Mêrdînê, wek nêrgizên ku her bihar di newal, qelaç û hêrikên derdora Eyndîwerê û Cizîra Botan de dibişkivin, geş dibin û dikenin..

Wa dostê gerim wek germahiya Beriya Mêrdînê, wek nêrgizên ku her bihar di newal, qelaç û hêrikên derdora Eyndîwerê û Cizîra Botan de dibişkivin, geş dibin û dikenin.. Wa zindiyê di bîranînên min de bilind, wek bilindahiya çiyayê Şingalê û Bagokê.. Rêkê bide min ku ez lêborînên xwe derbarî vê yadvegera

Berzo Mehmûd:

Raman û dîtinên Rezo di keltûra Kurdî de li Sûriyê

Rezo yek ji wan kesên ku temenekî nehindik (ji sih salî pirtir) di karê Kurdîniyê de derbas kir, hem di warê nivîsîna bi zimanê Kurdî, hem jî di warê partîzanî de, ji bilî ku yek ji endamên damezrêner bû di avakirina komela Kawa ya rewşenbîrî bû, re komela bo vejandin û çapkirina pirtûk û berhemên bi basa kêşeya kurdî pabend in.

Samî Ehmed Namî:

Rezoyê Osê di bîranîna duwemîn de

Rezoyê Osê, nivîskar, helbestvan û rexnevanê kurd di roja 10.10 1950 de li gundê Dekşûrî qeza Qamişlo hatiye dinyayê û di roja 4.3.2010 de li bajarê Qamişlo çû ber dilovaniya Xwedê û li goristana gundê Dekşûrî hate veşartin.

Ez xweş bawerim ko di vê bîranînê de wê giyanê Rezo di buhuştê de şa be. Bêgoman şabûna pakrewnê wî, wê bi çapkirin û weşandina pirtûka wî ya bi navê CIVÎNA PÊLAVAN be.

Li ser şana demê û rondik

Erê mamosteyê min, ma dê peyv cihê xwe di êş û bîrkirina me de têrê bikin?! Ma dê ev tevlîhevî me jî di bin sîwana azarên te bi xwe birî de vehewîne? Ma dê ev parçe çame têra hêjabûna te bike? Ma dê mirin çend caran berê xwe bide dukela hişê me? Ma ev gotinê dê bigihin meqamê te? Eve salek, Rezo, te kulavê vê jiyana mirî li ser serê me hişt,te barkir û kenekî hêmin

Siyamend Brahîm:

Koçbarkirin zû bû hey Rezoyê Osê

Ji nişkave Nêrdewana mirina reş wêjevanê kurd î hêja Rezoyê Osê ji nav me bir, xuyaye meha Avdarê kaniya vê şîn û boblêtên mezinên ku behra Kurdan jê bê sînorin, û teqez ev nîşana tracîdiya me ya herî xurt barze, Adara kul û derdan wekî nehengekî birçî dilive?!

Heyder Omer:

Rezoyê Osê wek ku min nas kir*

Rezo yê Osê yekek ji wan kesên zû ji nav me barkirin bû, Ku em hîna jî hewcedarên ked û pênûs û cefayên wan bûn, lê mixabin, wek ku penda kurdî dibêje; gava mirin hat nabejê evî mezin e, an biçûk e, nabêje ev xebatkar, çalak, berhemdar e, an tenbel e, belê destên xwe digerîne, û pirê caran jî kesên kêrhatî, çalak û ji bo gel û welatê xwe sûdar in, bi ber dava wan destan dikevin.Weha jî mirinê vê carê

Zagrosê Haco:

Bîranîna dostê dilsoz Rezoyê Osê

Li gor tecrûbeya min ya dûr û dirêj bi Rezo re, ya di nav qûnaxên rengereng re dersbas dibû, jiyna Rezo her û her bi xisletên bilind xemilandî bû, yên wek welatperwerî, dilsoziya bi dostan re, rastgoyî, zimanê kurdî yê resen, zarê şêrîn, civatxweş, wêjevanê berhem bi nirx, rexnevaniya babetane û mêraniyê.

Bîranîna Rezo bîranîna peyva Kurdî ye

Bi mirina Rezo re, çirake şewqdayî li bajarê Qamişlo hate vemirandin, û roniyeke geş ji nav me çû, ne tenê wilo jî xemgîniyek di nav heval û hogirên wî de çêbû. Ya baş ew e em hewl bidin şûna xebatkerên xwe dagirin, em roniya wan li riya kar û xebatê pêbixin, bi vê yekê em wan sax dikin, û giyanê wan jî bi me re pêşde diçê. Ya dîtir jî em wan li bîra xwe bênin. Îro bû salek di ser wefata kak Rezo re derbas dibe, em çend
 

Rezoyê Osê di salvegera yekemîn de

Di rojeke wek vê rojê de, ronakbîr, siyasetvan, nivîskar, helbestvan, û rexnevanê kurd Rezoyê Osê bi nexwşiya penceşera bêqudoş li bajarê Qamişlo çû ber dilovaniya Xwedê û li gundê Dekşurîya Aşîta hate veşartin.
Navê wî Ebdulrezaqê Elîyê Îsayê Osê ye. Di roja 10.10. 1950 an de, li gundê Dekşurî, parêzgeha Cizîrê, “Qamişlo“, hatiye dinyayê.
Xwendina xwe ya serete li gundê Tenûriyê û ya navîn

Bavê Nazê:

Kê gotiye Rezo miriye?

Na,Rezo ne miriye û ne bi derewa dema navê wî derbas dibe, ew bi aramî û bêdengiya xwe tête ber çavên min. her dem jî, ez di bêdengya wî de ,nehêniyê dibînim ku

Ehmedê Huseynî:

Destên Rezoyê Osê

Em di bîra limişt û tofanan de, wek rimên bêhûdeyiyê, wek şevçiraxên tozê yên bajarên tozperest, wek welatên ku ji xwîna me ber bi tavsorkê ve dibezin, em; neviyên

Dr. Sadedin Mele:

Min çawa Rezo Osê nasdikir

Sala 1972 an, mamusta Rezo (Abdulrezaq) Osê, bi mebesta xwendinê, hate Berlinê û cara pêşî min ew li wir naskir. Wî li şaxê optîkê navê xwe tomar kiribû û dewam dikir, zimanê almanî dixwend û jibo karibe xwe xwedî bike,

Xalis Misewer:

Helbestvanê me Rezo Osê û Mehrecanek ji Wêneyên Netewî ..

Rezo Osê carekê dibîne “Gêşek kevok ji ser xaka Helebçe radibe.
Û bi awakî pir bi istîtîk û hunerî, di vê babetê de sirûda xwey bi navnîşana (Kevoka min), weha di ezmanê xeyala xwe de dinivîse.
Kevokên gewr birek derket ,bi reftarî ,bi azmanan

Deham Ebdulfettah:

Tu çûyî ….! Lê ,Tû jibîr nabî heval …!!

Hîn jî ez bawer nakim ku te koça xwe ya dawî kir … , te ji nav me barkir û di kûrahiya bêdengiyê de te riya xwe girt û tu çûyî …! Gelo raste tu ji me xeyidî … û bê xatirxwestin te pişta xwe da me û tu çûyî … te heval û hogirên xwe di nîvê rê de hiştin û tu çûyî …? !
Tucarî ez bawer nakim ku tu … , tu bi wî dilê xwe yê fireh