PEZKOVÎ

Rezoyê Osê - Qamislo

-1- 

Dema

Kulehên Necdî

Rûpelên dîrokê kirkivandin,

Em

Bûne abonementên lîsteya mirinê…!

Hinga

Me

Navê Xalxalokê kire "Kêzika Hecê"

Û

Navê kerkê pîrê kire:

"Kerkê Fatimayê"…!

Kire:

"Kerkê Nebî"…! 

-2- 

Em,

Bi demê re,

Li "Kerkê Nebî" siwar bûn…

Me pistên xwe vekirin,

Li ser serên xwe,

Kirin kofî

Û

Me,

Li ber dergehên kelehan,

Ala ser hilda…

Hinga

Heftê û du bablîsok li me rabûn…

Û…

Em ketin kûrika mirinê.

-3- 

Siya Dest û zevî

Li ber barê me 

Ranebûn…

Me

Xwe,

Di kuna Keftêr de,

Vesart…!

Dema roj 

li me 

hilat,

Em

Bûne dêwên heftserî…

Hinga

Me dev li xwe kir

Û

Xwe,

Di xwîna xwe de,

Gevast…! 

-4- 

Di

Buharê de,

Em

Li dengê Pezkoviyan

siyar bûn…

Me

Zanî gonxwarin hatiye qedarê..

Hinga

Me

Bi sersimên xwe ax kola

Û

Hebûna xwe berçav kir… 

-5- 

Nêçîrvanan,

Li pêjna simên me,

Li marîna hevbanîna me,

Xwe berdane desta Hewlêrê…

Û

Kustina Pezkoviyên avis

Kirin armanc…!

Hinga

Em

Li ser xaka pîroz, xaka gonxwarinê,

Dane ber tîrên

"Kevanên Necdî"

Û

Bi silfên sûrên zingargirtî,

sûrên kevnezemanî,

Dane gurandin…!

Xwîna me bû gol…

Û

Em

Di roja Qurbanê de

Bûne qurban…! 

-6- 

Em

Bi sivanê Pezkoviyan

Behwer in, ku

Wê

Bilûra hinekirî

Ji kirasê wê derînin

Û

Karexezalan,

Li dengê wê, rakin sevînê…

Hinga

Wê

Destên me jîndar bibin

Û

Demsal wê,

Di çerxa xwe de

Bigerin..